خدايا !

گاهي كه دلم از اين و آن و زمين و زمان مي گيره

نگاهم را به سوي تو و آسمون مي گيرم

و آنقدر با تو درد و دل ميكنم

تا كم كم چشمم با ابر هاي بهار مسابقه ميگذارند

و پس از اون كه لبم سبك ميشه

تو مي ايي و تمام فضاي دلم را پر ميكني .

ان وقت ديگر ارام ميشوم

و احساس ميكنم هيچ چيز نميتونه مرا

چون تو را در قلبم دارم .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: